De klokkentoren en de drie gebouwen in neobarokstijl van de ULB werden tussen 1924 en 1928 ontworpen door de architect Alexis Dumont. Het complex kwam tot stand dankzij de financiële steun van de Commission for Relief in Belgium Educational Foundation, een Amerikaanse stichting die actief was in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog. De historiserende buitengevels, die al ten tijde van de bouw als een anachronisme werden beschouwd, vormen een opmerkelijk contrast met de moderniteit van de binnenruimtes, waar er veel natuurlijke lichtinval is, op een heldere, rationele manier is nagedacht over de circulatie van de bezoekers, en veel aandacht is besteed aan details zoals de tegelvloeren, de metalen raamkozijnen en de smeedijzeren borstweringen. In het hoofdgebouw, dat is opgebouwd rond twee binnenplaatsen, bevonden zich vroeger de administratieve diensten van de universiteit (op de begane grond) en de bibliotheek (op de eerste verdieping). De klokkentoren op zijn beurt was opgevat als een 'Memorial Tower, ter herinnering aan het genereuze gebaar van de Amerikanen'. De twee overige zijgebouwen bestaan uit twee symmetrische vleugels en zijn elk opgebouwd rond een centrale binnenplaats. Ze waren vroeger bestemd voor de faculteiten Rechten en Wijsbegeerte en Letteren.
